دوره 5، شماره 1 - ( دوره 5، شماره 1 (پیاپی 15) 1403 )
جلد 5 شماره 1 صفحات 120-109 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Soleymani Z, Barzegar M, Javidi H, Kouroshnia M. (2024). Explanation of the Causal Model of Marital Turmoil based on Communication Patterns, Marital Relations and Depression among Couples with Children under 10 Years Old. Journal of Childhood Health and Education. 5(1), : 9 doi:10.32592/jeche.5.1.109
URL: http://jeche.ir/article-1-211-fa.html
URL: http://jeche.ir/article-1-211-fa.html
سلیمانی زهرا، برزگر مجید، جاویدی حجت اله، کورش نیا مریم. تبیین مدل علی آشفتگی زناشویی براساس الگوهای ارتباطی، روابط زناشویی و افسردگی در بین زوجین دارای کودک زیر 10 سال فصلنامه سلامت و آموزش در دوران کودکی 1403; 5 (1) :120-109 10.32592/jeche.5.1.109
1- گروه روانشناسی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران
چکیده: (725 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر تبیین مدل علی آشفتگی زناشویی براساس الگوهای ارتباطی، روابط زناشویی و افسردگی در بین زوجین دارای کودک زیر 10 سال بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جز پژوهش‌های توصیفی همبستگی با کاربست مدلسازی معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری پژوهش زوجین دارای فرزند زیر 10 سال متقاضی طلاقی بود که در نیمه دوم سال 1402 به مراکز مشاوره و خانواده درمانی دارای مجوز فعالیت یا مراکز مجاز مشاوره خانواده قوه قضاییه شهر شیراز مراجعه کردند و از بین آن‌ها 250 زوج (جمعا 500 نفر) به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. ابزار پژوهش نیز پرسشنامه الگوهای ارتباطی (1998)؛ پرسشنامه افسردگی بک (1988)؛ پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1989) و پرسشنامه آشفتگی زناشویی (1979) بود. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد الگوهای ارتباطی در قالب ارتباط توقع/کناره‌گیری، ارتباط سازنده متقابل و ارتباط اجتناب متقابل؛ افسردگی و روابط زناشویی در قالب ارتباط زناشویی، حل تعارض و روابط جنسی بر آشفتگی زناشویی اثرگذارند و اثرگذاری این عوامل در جهت مثبت (یعنی افزایش‌دهنده آشفتگی زناشویی) و در جهت منفی (یعنی کاهش‌دهنده آشفتگی زناشویی) بود. اثرگذاری الگوهای ارتباطی و روابط زناشویی نیز با توجه به علامت ضرایب بدست آمده، منفی بوده، یعنی این عوامل کاهش دهنده آشفتگی زناشویی هستند اما افسردگی عاملی است که افزایش دهنده آشفتگی زناشویی است(05/0>P). دستاورد مدلسازی معادلات ساختاری نیز دال بر تایید برازش الگوی تدوین شده، بود. نتیجه‌گیری: بنابر یافته‌ها؛ ارائه راهکارهای ارتقا دهنده الگوهای ارتباطی، روابط زناشویی و کاهش دهنده افسردگی می‌تواند منجر به کاهش آشفتگی زناشویی در بین زوجین و در نتیجه آن بهبود عملکرد خانواده و تربیت فرزندان گردد
شماره‌ی مقاله: 9
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
