دوره 6، شماره 2 - ( دوره6، شماره2(پیاپی20) 1404 )                   جلد 6 شماره 2 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: درحال صدور

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mendeley  
Zotero  
RefWorks

Allameh M, Salimi N, Malekbostan S, Miranisargazi N, Ghadiri S. (2025). Comparing the effectiveness of intervention based on parent-child relationship and dialectical behavior therapy on communication skills and reducing the symptoms of attention deficit disorder in hyperactive children.. Journal of Childhood Health and Education. 6(2),
URL: http://jeche.ir/article-1-303-fa.html
علامه معصومه، سلیمی نسرین، مالک بستان شهلا، میرانی سرگزی نرگس، قدیری شقایق.(1404). مقایسه اثربخشی مداخله مبتنی بر رابطه والد-کودک و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر مهارت‌های ارتباطی و کاهش نشانه‌های اختلال نقص توجه در کودکان بیش‌فعال فصلنامه سلامت و آموزش در دوران کودکی 6 (2)

URL: http://jeche.ir/article-1-303-fa.html


1- گروه روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز، تهران، ایران
2- گروه روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، تهران، ایران
3- گروه روان‌شناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، تبریز، ایران
4- گروه علوم تربیتی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
5- گروه روان‌شناسی تربیتی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده:   (698 مشاهده)
زمینه و هدف: بیش‌فعالی و نقص توجه از اختلالات رایج دهه اخیر در میان کودکان است که پیامدهایی ازجمله کاهش مهارت‌های ارتباطی، گوشه‌گیری و مشکلات تحصیلی را در پی دارد. بنابراین، این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی مداخله مبتنی بر رابطه والد-کودک و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر مهارت‌های ارتباطی و کاهش نشانه‌های اختلال نقص توجه در کودکان بیش‌فعال انجام شد. روش پژوهش: این مطالعه، طرحی نیمه‌آزمایشی، و جامعه آماری آن شامل تمام کودکان بیش‌فعال شهر تبریز و تهران بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، تعداد 60 کودک پنج تا دوازده‌ساله انتخاب شدند و به شیوه تصادفی ساده در دو گروه مداخله و یک گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه مهارت‌های ارتباطی بین‌فردی ماتسون (1983) و شاخص اختلال نقص توجه جردن (1992) بود. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس یک‌طرفه، آزمون تی مستقل و آنالیز واریانس در نسخه 26 نرم‌افزار اس‌پی‌اس‌اس تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین مداخله مبتنی بر رابطه والد-کودک و رفتاردرمانی دیالکتیکی و گروه کنترل در پس‌آزمون متغیر مهارت‌های ارتباطی و کاهش نشانه‌های اختلال نقص توجه تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، مداخله مبتنی بر رابطه والد-کودک نسبت به رفتاردرمانی دیالکتیکی تأثیر بیشتری بر مهارت‌های ارتباطی و کاهش نقص توجه کودکان مبتلابه بیش‌فعالی دارد. نتیجه‌گیری:در این پژوهش، به والدین آموزش داده شد که نیازهای کودکان را بشناسند و این امر منجر به جلوگیری از مشکلات ناشی از بیش‌فعالی ازجمله نقص توجه شد. از طرفی، وجه مثبت والد  و واکنش کارآمد در برابر رفتارهای او می‌تواند الگوی مناسبی برای تمرکز و توجه فرد پدید آورد و درنهایت، به او در کنترل علائم نقص توجه یاری رساند.


 
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1403/9/27 | پذیرش: 1404/4/10 | انتشار: 1404/4/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.