Ethics code: درحال صدور
Allameh M, Salimi N, Malekbostan S, Miranisargazi N, Ghadiri S.
(2025). Comparison of the Effectiveness of Intervention based on Parent-child Relationship and Dialectical Behavior Therapy on Communication Skills and Reduction of the Symptoms of Attention Deficit Disorder in Hyperactive Children. Journal of Childhood Health and Education. 6(2), 221-238. doi:10.32592/jeche.6.2.221
URL: http://jeche.ir/article-1-303-fa.html
علامه معصومه، سلیمی نسرین، مالک بستان آباد شهلا، میرانی سرگزی نرگس، قدیری شقایق.
(1404). مقایسه اثربخشی مداخله مبتنی بر رابطه والد-کودک و رفتاردرمانی دیالکتیکی بر مهارتهای ارتباطی و کاهش نشانههای اختلال نقص توجه در کودکان بیشفعال فصلنامه سلامت و آموزش در دوران کودکی 6 (2) :238-221 10.32592/jeche.6.2.221 URL: http://jeche.ir/article-1-303-fa.html
1- گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز، تهران، ایران
2- گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- گروه روانشناسی تربیتی، واحد تبریز دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
4- گروه علوم تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
5- گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (848 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مدلیابی معادلات ساختاری تنظیم هیجان بر اساس والدگری ادراکشده با نقش میانجی حافظه در کودکان دارای اختلال نقص توجه/بیشفعالی انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی و بر اساس مدلیابی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی کودکان هفت تا ده ساله مبتلا به اختلال نقص توجه/بیشفعالی مراجعهکننده به کلینیک روانپزشکی کودکان در منطقه دو تهران در سالهای ۱۴۰۲ تا ۱۴۰۳ بود. بر اساس جدول کرجسی و مورگان، تعداد ۲۲۰ نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل تنظیم هیجان گراس و جان (2003)، والدگری ادراکشده پاسکوالی (2012) و حافظه فعال کودکان پیکرینگ و گدرکول (2001) بود. دادههای جمعآوریشده در این پژوهش، با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 23 و Smart PLS نسخه 20/3 و با روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون، مدلسازی معادلات ساختاری و الگوریتم حداقل مربعات جزئی) تجزیه و تحلیل شد. سطح معناداری در آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد. یافتهها: نتایج حاکی از برازش مدل کلی پژوهش با دادههای تجربی بود. یافتهها نشان داد که والدگری ادراکشده بر حافظه و تنظیم هیجان تأثیر مثبت و معنادار داشت. همچنین تأثیر والدگری ادراکشده با توجه به نقش میانجی حافظه بر تنظیم هیجان مثبت و معنادار بود. نتیجهگیری: از یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که والدگری ادراکشده و حافظه، نقش کلیدی در پیشبینی تنظیم هیجان کودکان دارای اختلال نقص توجه/بیشفعالی دارند و بر همین اساس، توجه بیشتر مراکز مشاوره به این متغیرها در جهت بهبود عملکرد کودکان دارای اختلال نقص توجه/بیشفعالی ضروری به نظر میرسد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/9/27 | پذیرش: 1404/6/10 | انتشار: 1404/6/15