دوره 6، شماره 3 - ( دوره6، شماره3(پیاپی21) 1404 )
جلد 6 شماره 3 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.KHISF.REC.1403.121
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gafarzade N, Khaleghipour S. (2025). Effectiveness of Crisis Intervention Enriched with Acceptance and Commitment Approach on Resilience, Distress Tolerance, and Death Anxiety. Journal of Childhood Health and Education. 6(3),
URL: http://jeche.ir/article-1-319-fa.html
URL: http://jeche.ir/article-1-319-fa.html
جعفرزاده نازنین، خالقی پور شهناز.(1404). اثربخشی مداخله در بحران غنی شده با رویکرد پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی، تاب آوری و اضطراب مرگ در مادران کودکان سرطانی فصلنامه سلامت و آموزش در دوران کودکی 6 (3)
1- دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران
2- گروه روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران
2- گروه روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاد اسلامی، نایین، ایران
چکیده: (23 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخله در بحران با رویکرد پذیرش و تعهد بر تاب آوری، تحمل پریشانی و اضطراب مرگ مادران کودکان سرطانی بود.
روش پژوهش : روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل مادران دارای کودک سرطانی شهر شهرکرد در سال 1403 بودند که با روش نمونه گیری هدفمند 30 نفر انتخاب و به طور تصادفی 15 در گروه آزمایشی و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش 11 جلسه درمان مداخله در بحران با رویکرد پذیرش و تعهد (گاندیلیا ،2004) و (هیز،2004 ) در 11 جلسه 90 دقیقه ای هر هفته دو بار دریافت کردند و گروه گواه طی این دوره زمانی، درمان خاصی را دریافت ننمودند. ابزار اندازهگیری پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003)، مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) و مقیاس اضطراب مرگ تمپلر (1970) بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها، آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکووا) و تک متغیری (آنکووا) به کار گرفته شد.
یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه آزمایش و گواه در متغیر تاب آوری تفاوت وجود داشت و آن نشان می دهد که درمان مداخله در بحران با رویکرد پذیرش و تعهد بر تاب آوری اثربخش بوده است . همچنین نتایج دیگر پژوهش نشان داد بین گروه آزمایش و گواه در متغیر تحمل پریشانی و مولفه های آن تفاوت وجود داشت و آن نشان می دهد درمان مداخله در بحران با رویکرد پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی و مولفه های آن (تحمل، تنظیم، جذب و ارزیابی) اثربخش بوده است. همچنین نتایج دیگر پژوهش نشان داد بین گروه آزمایش و گواه در متغیر اضطراب مرگ تفاوت وجود داشت و درمان مداخله در بحران با رویکرد پذیرش و تعهد بر اضطراب مرگ اثربخش بوده است.
نتیجه گیری: لذا میتوان گفت مداخله در بحران با رویکرد پذیرش و تعهد می تواند یک درمان موثر برای مادران کودکان مبتلا به سرطان که شرایط روانی دشواری را تجربه می کنند موثر باشد که درمانگران می تواند جهت ارتقای کیفیت زندگی این گروه از آن استفاده کنند.
روش پژوهش : روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل مادران دارای کودک سرطانی شهر شهرکرد در سال 1403 بودند که با روش نمونه گیری هدفمند 30 نفر انتخاب و به طور تصادفی 15 در گروه آزمایشی و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش 11 جلسه درمان مداخله در بحران با رویکرد پذیرش و تعهد (گاندیلیا ،2004) و (هیز،2004 ) در 11 جلسه 90 دقیقه ای هر هفته دو بار دریافت کردند و گروه گواه طی این دوره زمانی، درمان خاصی را دریافت ننمودند. ابزار اندازهگیری پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003)، مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) و مقیاس اضطراب مرگ تمپلر (1970) بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها، آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکووا) و تک متغیری (آنکووا) به کار گرفته شد.
یافته ها: نتایج نشان داد بین گروه آزمایش و گواه در متغیر تاب آوری تفاوت وجود داشت و آن نشان می دهد که درمان مداخله در بحران با رویکرد پذیرش و تعهد بر تاب آوری اثربخش بوده است . همچنین نتایج دیگر پژوهش نشان داد بین گروه آزمایش و گواه در متغیر تحمل پریشانی و مولفه های آن تفاوت وجود داشت و آن نشان می دهد درمان مداخله در بحران با رویکرد پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی و مولفه های آن (تحمل، تنظیم، جذب و ارزیابی) اثربخش بوده است. همچنین نتایج دیگر پژوهش نشان داد بین گروه آزمایش و گواه در متغیر اضطراب مرگ تفاوت وجود داشت و درمان مداخله در بحران با رویکرد پذیرش و تعهد بر اضطراب مرگ اثربخش بوده است.
نتیجه گیری: لذا میتوان گفت مداخله در بحران با رویکرد پذیرش و تعهد می تواند یک درمان موثر برای مادران کودکان مبتلا به سرطان که شرایط روانی دشواری را تجربه می کنند موثر باشد که درمانگران می تواند جهت ارتقای کیفیت زندگی این گروه از آن استفاده کنند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
