1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)
چکیده: (75 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر اثربخشی موسیقی درمانی دوگانه بر استرس والدگری والدین، اضطراب و سبک دلبستگی کودکان مضطرب بود. روش پژوهش نیمه ازمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون و دوره‌ی پیگیری دوماهه همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان دارای اضطراب 5 تا 9 سال در شهر اصفهان در شهر اصفهان در سال 1402 بود. بدین منظور از طریق درج فراخوان در مراکز مشاوره و دعوت به شرکت در پژوهش، به شیوه نمونه گیری هدفمند و با در نظر گرفتن ملاک های خروج و ورود، تعداد 30 نفر انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. افراد گروه آزمایش به مدت 12 جلسه در دوره درمانی شرکت کردند؛ اما برای گروه کنترل، مداخله‌‌‌‌ای صورت نگرفت. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه‌های استرس والدگری ابیدین (1991)، اضطراب کودکان فرم والد اسپنس (2001) و سبک دلبستگی فنزی-داتن (1996) بودند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آماری تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر در نرم افزار SPSS-24 استفاده شد. نتایج نشان داد، موسیقی درمانی دوگانه بر استرس والدگری والدین، اضطراب و سبک دلبستگی کودکان مضطرب تاثیر معنادار دارد و و اثرات آموزش در در طول زمان ثابت باقی مانده است (01/0p<). با توجه به اثربخشی موسیقی درمانی دوگانه بر کاهش استرس والدگری، اضطراب و بهبود سبک دلبستگی ایمن کودکان مضطرب کودکان پیشنهاد می‌شود برای تدوین برنامه‌های آموزشی و بهداشتی کودکان مضطرب، اقدامات موثری از سوی متخصصین کودک و موسیقی کودکان به انجام برسد.
واژه‌های کلیدی: استرس والدگری، اضطراب، سبک دلبستگی، موسیقی درمانی دوگانه
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
