1- نامزد دکتری تخصصی گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
2- دانشیار گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات و زبان های خارجه، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران (نویسنده مسئول)
3- استادیار گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
4- استادیار گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
چکیده: (776 مشاهده)
زمینه و هدف: مقاله حاضر به بررسی رعایت حقوق زبانی کودکان اقلیت زبانی و بومی زبان ازمجرای زبانشناسی قانونی تدوین که در تناظر با معاهدات بین المللی بوده و توانسته عادلانه ایفای نقش در این زمینه نماید. روش پژوهش: روش مورد نظر در مقاله حاضر بصورت تحلیلی، توضیحی و تفسیری به انضمام تبیینی می باشد روش تحقیق مورد استفاده درآن از نوع همبستگی می باشدکه رابطه بین کمرنگی و پررنگی حقوق زبانی را در تناسب بامعاهدات بین المللی در خصوص اهمیت زبان و حق ادای آن که در طی ادوار گوناگون تاریخی تاکنون بدان ها اشاره شده است، تبیین می نماید. گردآوری اطلاعات صرفا از طریق مطالعات کتابخانه ای و پایگاه های اینترنتی معتبرمی باشدکه تنها بامطالعه وتحقیق نسبت به منابع موجود میسرمی گردد و ابزار گردآوری درآن، فیش تحقیقاتی است. یافتهها: نتایج حاصل ازمقاله حاضر نشانگر این می باشدکه بایستی در رسانه های جمعی و در کشور های مختلف درکنار زبان اول، زبان دوم را از زبان اقلیت های زبانی و کودکان بومی گرته برداری نمود تا انقراض زبان آنان به لحاظ ارزشی از بین نرود و درحیطه کاربردی استفاده صحیح از آن گردد. نتیجهگیری: طبق ماده 12 کنوانسیون حقوق کودک باید کودک آزادی اجتماعی را در استفاده از زبان اقلیتی و بومی خود داشته باشد تا بتواند در محاکم قضایی و.... عقاید خود را بطور صحیح و با حق زبانی خود ادا نماید و احقاق حقوق کودک در این زمینه صورت پذیرد. در نهایت زبان شناسی قضایی می تواند کودک را در حفظ و صیانت از حقوق زبانی اکثریتی و حتی اقلیتی خود کمک تا احقاق حق محقق گردد و بهینگی حاصل شود
شمارهی مقاله: 1
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/8/4 | پذیرش: 1402/10/22 | انتشار: 1403/2/1