دوره 5، شماره 1 - ( دوره 5، شماره 1 (پیاپی 15) 1403 )
جلد 5 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tavakoli Banizi M, Najjari R, Kahdouai S. (2024). The Role of Religious Orientation (External - Internal) with the mediation of Self-concept and Distress tolerance in the presentation of Obsessive-compulsive Symptoms in Students. Early Childhood Health And Education. 5(1),
URL: http://jeche.ir/article-1-215-fa.html
URL: http://jeche.ir/article-1-215-fa.html
توکلی بنیزی مسعود، نجاری ریحانه، کهدویی سمیه. نقش جهت گیری مذهبی (بیرونی- درونی) با میانجی گری خودپنداره و تحمل پریشانی در بروز نشانه های وسواس دانش آموزان فصلنامه سلامت و اموزش در اوان کودکی 1403; 5 (1)
1- دانشگاه امام جواد یزد
چکیده: (71 مشاهده)
مقدمه: وسواس از جمله اختلالات اضطرابی ناتوان کننده است که بر روی کیفیت زندگی تأثیر منفی دارد، بنابراین توجه به عوامل زیربنایی شکل گیری آن اهمیت زیادی دارد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی نقش جهت گیری مذهبی (بیرونی- درونی) با میانجیگری خودپنداره و تحمل پریشانی در بروز نشانه های وسواس دانشآموزان بود.
روش پژوهش: این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پایه هفتم متوسطه ناحیه دو یزد در سال تحصیلی 1403-1402 بودند. از جامعه مذکور تعداد 310 نفر براساس روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های وسواس فکری عملی ییل براون YBOCS (1989)، جهت گیری مذهبی آلپورت ARO (1967)، خودپنداره راجرز RSS (1957) و تحمل پریشانی DTS (سیمونز و گاهر، 2005) پاسخ دادند. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار Spss-26، AMOS و با استفاده از آزمون ماتریس همبستگی و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج تحلیل مسیر نشان داد که جهت گیری مذهبی بیرونی با واسطه گری تحمل پریشانی وسواس را پیش‌بینی نمی‌کند و اثر غیر مستقیم بر وسواس ندارد (0/006 =β، 0/374=P) ولی جهت گیری مذهبی درونی با واسطه گری خودپنداره و تحمل پریشانی وسواس را پیش بینی می کند (0/026- =β، 0/047=P).
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، جهت گیری مذهبی درونی با اثرگذاری بر روی خودپنداره و تحمل پریشانی، میتواند باعث کاهش نشانه های وسواس شود.
روش پژوهش: این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پایه هفتم متوسطه ناحیه دو یزد در سال تحصیلی 1403-1402 بودند. از جامعه مذکور تعداد 310 نفر براساس روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های وسواس فکری عملی ییل براون YBOCS (1989)، جهت گیری مذهبی آلپورت ARO (1967)، خودپنداره راجرز RSS (1957) و تحمل پریشانی DTS (سیمونز و گاهر، 2005) پاسخ دادند. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار Spss-26، AMOS و با استفاده از آزمون ماتریس همبستگی و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج تحلیل مسیر نشان داد که جهت گیری مذهبی بیرونی با واسطه گری تحمل پریشانی وسواس را پیش‌بینی نمی‌کند و اثر غیر مستقیم بر وسواس ندارد (0/006 =β، 0/374=P) ولی جهت گیری مذهبی درونی با واسطه گری خودپنداره و تحمل پریشانی وسواس را پیش بینی می کند (0/026- =β، 0/047=P).
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، جهت گیری مذهبی درونی با اثرگذاری بر روی خودپنداره و تحمل پریشانی، میتواند باعث کاهش نشانه های وسواس شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
