دوره 4، شماره 1 - ( فصلنامه سلامت و اموزش در اوان کودکی 1402 )
جلد 4 شماره 1 صفحات 65-51 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
valizadeh S, khademi A, mahmodalilo M, mehrvar A. (2023). The effectiveness of supportive psychotherapy on chronic fatigue, failure and resilience in mothers of children 5-7 age with leukemia. Early Childhood Health And Education. 4(1), : 4
URL: http://jeche.ir/article-1-116-fa.html
URL: http://jeche.ir/article-1-116-fa.html
ولیی زاده شادی، خادمی علی، محمود علیلو مجید، مهرور عظیم. اثربخشی رواندرمانی حمایتی بر خستگی، احساس شکست و تاب آوری مادران کودکان 5 تا 7 سال مبتلاء به سرطان خون فصلنامه سلامت و اموزش در اوان کودکی 1402; 4 (1) :65-51
1- ازاد ارومیه
2- دانشگاه تبریز
3- علوم پزشکی
2- دانشگاه تبریز
3- علوم پزشکی
چکیده: (1561 مشاهده)
زمینه و هدف: مادران در مراقبت از کودکان مبتلاء به سرطان با چالش های زیادی از جمله خستگی مزمن، احساس شکست و تابآوری پایین مواجه هستند؛ بنابراین نیاز به حمایت دارند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر رواندرمانی حمایتی بر خستگی، احساس شکست و تاب آوری در مادران کودکان مبتلا به سرطان خون بود.
روش بررسی: این پژوهش به شیوه نیمهآزمایشی و از نوع طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی مادران دارای فرزند 5 تا 7 سال مبتلا به سرطان خون استان تهران در سال 1399 مراجعه کننده به بیمارستان تهران کلینیک تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند به حجم 24 نفر انتخاب شدند که 12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای خستگی فالمن و همکاران، احساس شکست گیلبرت و آلن و تابآوری کانر و دیویدسون استفاده شد. سپس گروه آزمایش جلسات رواندرمانی حمایتی را به مدت هشت جلسه 90 دقیقهای و هر هفته یکبار دریافت نمودند و در این مدت گروه کنترل برنامه عادی روزانه خود را گذراندند. برای تحلیل دادههای پژوهش از روش آماری کوواریانس تک متغیره و چندمتغیری از طریق نرمافزار SPSS.21 در سطح معناداری 01/0>P استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که رواندرمانی حمایتی بر خستگی، احساس شکست و تابآوری مادران دارای کودک مبتلا به سرطان خون تأثیر دارد (05/0>P). در واقع رواندرمانی حمایتی باعث کاهش خستگی مزمن و احساس شکست شده و میزان تابآوری آنها را افزایش میدهد.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته های پژوهش میتوان بیان داشت که رواندرمانی موجب افزایش تابآوری و کاهش خستگی و احساس شکست در بیماران سرطانی می گردد و میتوان از آن به عنوان روشی کارآمد بهره برد.
روش بررسی: این پژوهش به شیوه نیمهآزمایشی و از نوع طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی مادران دارای فرزند 5 تا 7 سال مبتلا به سرطان خون استان تهران در سال 1399 مراجعه کننده به بیمارستان تهران کلینیک تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند به حجم 24 نفر انتخاب شدند که 12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای خستگی فالمن و همکاران، احساس شکست گیلبرت و آلن و تابآوری کانر و دیویدسون استفاده شد. سپس گروه آزمایش جلسات رواندرمانی حمایتی را به مدت هشت جلسه 90 دقیقهای و هر هفته یکبار دریافت نمودند و در این مدت گروه کنترل برنامه عادی روزانه خود را گذراندند. برای تحلیل دادههای پژوهش از روش آماری کوواریانس تک متغیره و چندمتغیری از طریق نرمافزار SPSS.21 در سطح معناداری 01/0>P استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که رواندرمانی حمایتی بر خستگی، احساس شکست و تابآوری مادران دارای کودک مبتلا به سرطان خون تأثیر دارد (05/0>P). در واقع رواندرمانی حمایتی باعث کاهش خستگی مزمن و احساس شکست شده و میزان تابآوری آنها را افزایش میدهد.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته های پژوهش میتوان بیان داشت که رواندرمانی موجب افزایش تابآوری و کاهش خستگی و احساس شکست در بیماران سرطانی می گردد و میتوان از آن به عنوان روشی کارآمد بهره برد.
شماره‌ی مقاله: 4
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
