دوره 4، شماره 4 - ( دوره 4، شماره 4 (پیاپی 14) 1402 )
جلد 4 شماره 4 صفحات 141-129 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nazizadeh Z, Sadat Seyed barghi A. (2024). Predicting academic progress based on School Life Expectancy and enthusiasm for school with the mediation of academic self-concept in students. Journal of Childhood Health and Education. 4(4), 129-141. doi:10.32592/jeche.4.4.129
URL: http://jeche.ir/article-1-193-fa.html
URL: http://jeche.ir/article-1-193-fa.html
نازی زاده زهرا، سادات سید برقی اعظم. پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس امید به تحصیل و اشتیاق به مدرسه با میانجی‌گری خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان فصلنامه سلامت و آموزش در دوران کودکی 1402; 4 (4) :141-129 10.32592/jeche.4.4.129
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
چکیده: (929 مشاهده)
زمینه و هدف: امید به تحصیل، اشتیاق به مدرسه وخودپنداره تحصیلی می‌توانند به شیوه‌های گوناگون پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهند. از این رو، هدف پژوهش حاضر پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس امید به تحصیل و اشتیاق به مدرسه، با میانجی گری خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی بود. روش پژوهش: روش پژوهش، همبستگی و از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان پسر دوره ابتدایی منطقه 5 شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1402بود. که از بین آنها با توجه به دیدگاه تاباکنبک و فیدل (2001) که کمترین مقدار حجم نمونه برای مدلیابی معادلات ساختاری را200نفر کافی دانسته اند، 240 دانش آموز پسر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. دانش آموزان پرسشنامه های امید به تحصیل خرمایی و کمری (1396)، اشتیاق به مدرسه وانگ، ویلت و ایکلز (2011) و خودپنداره تحصیلی سین چن (2004) تکمیل کردند؛ و پیشرفت تحصیلی بر اساس معدل نیمسال قبل دانش آموزان نیزمشخص شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در قالب تحلیل مسیر با نرم افزار ایموس24 اانجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان دهنده این بودکه شاخص‌های برازش مدل در محدوده مناسب قرار دارند که این بیانگر برازش مناسب مدل پژوهش بر داده‌ها است. ضریب مسیر کل بین امید به تحصیل و پیشرفت تحصیلی و همچنین ضریب مسیر کل بین اشتیاق به مدرسه و پیشرفت تحصیلی معناداراست. امید به تحصیل و خودپنداره تحصیلی 25 درصد متغیر پیشرفت تحصیلی و اشتیاق به مدرسه و خودپنداره تحصیلی 19 درصد از واریانس متغیر پیشرفت تحصیلی را تبیین می‌کنند. نتیجه‌گیری: برای بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می‌توان با برنامه ریزی‌ها و به کارگیری تدابیر وبرگزاری کلاس‌های آموزشی در مدرسه میزان امید به تحصیل و اشتیاق به مدرسه و خودپنداره تحصیلی را در آنها تقویت نمود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
