دوره 6، شماره 1 - ( دوره 6، شماره 1 (پیاپی 19) 1404 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shariati F. (2025). The mediating role of emotional and interpersonal difficulties in the relationship between defense mechanisms and suicidal ideation in mothers with mentally retarded children. Early Childhood Health And Education. 6(1),
URL: http://jeche.ir/article-1-289-fa.html
URL: http://jeche.ir/article-1-289-fa.html
شریعتی فاطمه. نقش واسطهای دشواریهای هیجانی و بین فردی در رابطه بین سازوکارهای دفاعی و اندیشهپردازی خودکشی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی فصلنامه سلامت و اموزش در اوان کودکی 1404; 6 (1)
دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی عمومی، واحد نائین
چکیده: (550 مشاهده)
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطهای دشواریهای هیجانی و بین فردی در رابطه بین سازوکارهای دفاعی و اندیشهپردازی خودکشی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی بود.
روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل تمام مادران دارای کودک کم توان ذهنی در شهر اراک در پاییز و زمستان سال 1402 بود که از میان آنها به روش در دسترس 270 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازوکارهای دفاعی-40 اندروز و همکاران (1993)؛ پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان گراتز و روئمر (2004)؛ مقیاس دشواریهای بینفردی-47 پیلکونیس و همکاران (1996) و مقیاس شناخت‌های خودکشی رود و همکاران (2010) بود. برای تحلیل دادهها از روش الگویابی معادلههای ساختاری استفاده شد.
یافتهها: در پژوهش حاضر ضریب مسیر غیرمستقیم بین سازوکارهای پخته و اندیشهپردازی خودکشی (339/0-=β، 01/0=P) و سازوکارهای ناپخته و اندیشهپردازی خودکشی (255/0=β، 01/0=P) در سطح 01/0 معنادار بود.
بحث و نتیجه‌گیری: دشواریهای هیجانی و بین فردی در رابطه بین سازوکارهای دفاعی و اندیشهپردازی خودکشی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی نقش واسطهای دارند.
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطهای دشواریهای هیجانی و بین فردی در رابطه بین سازوکارهای دفاعی و اندیشهپردازی خودکشی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی بود.
روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل تمام مادران دارای کودک کم توان ذهنی در شهر اراک در پاییز و زمستان سال 1402 بود که از میان آنها به روش در دسترس 270 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازوکارهای دفاعی-40 اندروز و همکاران (1993)؛ پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان گراتز و روئمر (2004)؛ مقیاس دشواریهای بینفردی-47 پیلکونیس و همکاران (1996) و مقیاس شناخت‌های خودکشی رود و همکاران (2010) بود. برای تحلیل دادهها از روش الگویابی معادلههای ساختاری استفاده شد.
یافتهها: در پژوهش حاضر ضریب مسیر غیرمستقیم بین سازوکارهای پخته و اندیشهپردازی خودکشی (339/0-=β، 01/0=P) و سازوکارهای ناپخته و اندیشهپردازی خودکشی (255/0=β، 01/0=P) در سطح 01/0 معنادار بود.
بحث و نتیجه‌گیری: دشواریهای هیجانی و بین فردی در رابطه بین سازوکارهای دفاعی و اندیشهپردازی خودکشی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی نقش واسطهای دارند.
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطهای دشواریهای هیجانی و بین فردی در رابطه بین سازوکارهای دفاعی و اندیشهپردازی خودکشی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی بود.
روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل تمام مادران دارای کودک کم توان ذهنی در شهر اراک در پاییز و زمستان سال 1402 بود که از میان آنها به روش در دسترس 270 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازوکارهای دفاعی-40 اندروز و همکاران (1993)؛ پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان گراتز و روئمر (2004)؛ مقیاس دشواریهای بینفردی-47 پیلکونیس و همکاران (1996) و مقیاس شناخت‌های خودکشی رود و همکاران (2010) بود. برای تحلیل دادهها از روش الگویابی معادلههای ساختاری استفاده شد.
یافتهها: در پژوهش حاضر ضریب مسیر غیرمستقیم بین سازوکارهای پخته و اندیشهپردازی خودکشی (339/0-=β، 01/0=P) و سازوکارهای ناپخته و اندیشهپردازی خودکشی (255/0=β، 01/0=P) در سطح 01/0 معنادار بود.
بحث و نتیجه‌گیری: دشواریهای هیجانی و بین فردی در رابطه بین سازوکارهای دفاعی و اندیشهپردازی خودکشی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی نقش واسطهای دارند.
روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل تمام مادران دارای کودک کم توان ذهنی در شهر اراک در پاییز و زمستان سال 1402 بود که از میان آنها به روش در دسترس 270 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازوکارهای دفاعی-40 اندروز و همکاران (1993)؛ پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان گراتز و روئمر (2004)؛ مقیاس دشواریهای بینفردی-47 پیلکونیس و همکاران (1996) و مقیاس شناخت‌های خودکشی رود و همکاران (2010) بود. برای تحلیل دادهها از روش الگویابی معادلههای ساختاری استفاده شد.
یافتهها: در پژوهش حاضر ضریب مسیر غیرمستقیم بین سازوکارهای پخته و اندیشهپردازی خودکشی (339/0-=β، 01/0=P) و سازوکارهای ناپخته و اندیشهپردازی خودکشی (255/0=β، 01/0=P) در سطح 01/0 معنادار بود.
بحث و نتیجه‌گیری: دشواریهای هیجانی و بین فردی در رابطه بین سازوکارهای دفاعی و اندیشهپردازی خودکشی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی نقش واسطهای دارند.
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطهای دشواریهای هیجانی و بین فردی در رابطه بین سازوکارهای دفاعی و اندیشهپردازی خودکشی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی بود.
روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل تمام مادران دارای کودک کم توان ذهنی در شهر اراک در پاییز و زمستان سال 1402 بود که از میان آنها به روش در دسترس 270 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازوکارهای دفاعی-40 اندروز و همکاران (1993)؛ پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان گراتز و روئمر (2004)؛ مقیاس دشواریهای بینفردی-47 پیلکونیس و همکاران (1996) و مقیاس شناخت‌های خودکشی رود و همکاران (2010) بود. برای تحلیل دادهها از روش الگویابی معادلههای ساختاری استفاده شد.
یافتهها: در پژوهش حاضر ضریب مسیر غیرمستقیم بین سازوکارهای پخته و اندیشهپردازی خودکشی (339/0-=β، 01/0=P) و سازوکارهای ناپخته و اندیشهپردازی خودکشی (255/0=β، 01/0=P) در سطح 01/0 معنادار بود.
بحث و نتیجه‌گیری: دشواریهای هیجانی و بین فردی در رابطه بین سازوکارهای دفاعی و اندیشهپردازی خودکشی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی نقش واسطهای دارند.
مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطهای دشواریهای هیجانی و بین فردی در رابطه بین سازوکارهای دفاعی و اندیشهپردازی خودکشی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی بود.
روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش شامل تمام مادران دارای کودک کم توان ذهنی در شهر اراک در پاییز و زمستان سال 1402 بود که از میان آنها به روش در دسترس 270 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازوکارهای دفاعی-40 اندروز و همکاران (1993)؛ پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان گراتز و روئمر (2004)؛ مقیاس دشواریهای بینفردی-47 پیلکونیس و همکاران (1996) و مقیاس شناخت‌های خودکشی رود و همکاران (2010) بود. برای تحلیل دادهها از روش الگویابی معادلههای ساختاری استفاده شد.
یافتهها: در پژوهش حاضر ضریب مسیر غیرمستقیم بین سازوکارهای پخته و اندیشهپردازی خودکشی (339/0-=β، 01/0=P) و سازوکارهای ناپخته و اندیشهپردازی خودکشی (255/0=β، 01/0=P) در سطح 01/0 معنادار بود.
بحث و نتیجه‌گیری: دشواریهای هیجانی و بین فردی در رابطه بین سازوکارهای دفاعی و اندیشهپردازی خودکشی در مادران دارای کودک کم توان ذهنی نقش واسطهای دارند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
