دوره 6، شماره 1 - ( دوره 6، شماره 1 (پیاپی 19) 1404 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.A.REC.1402.087
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
(2025). Effectiveness of parenting management training to mothers on impulsivity and empathy of primary school students with attention deficit hyperactivity disorder. Early Childhood Health And Education. 6(1),
URL: http://jeche.ir/article-1-291-fa.html
URL: http://jeche.ir/article-1-291-fa.html
رضایی فرد اکبر، حسنی الهه، افتخاری حجت. اثربخشی آموزش مدیریت والدین به مادران بر تکانشگری و همدلی دانش آموزان مقطع ابتدایی دارای اختلال نقص توجه-بیش فعالی فصلنامه سلامت و اموزش در اوان کودکی 1404; 6 (1)
چکیده: (561 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مدیریت والدین به مادران بر تکانشگری و همدلی دانش آموزان مقطع ابتدایی دارای اختلال نقص توجه-بیش فعالی انجام شد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع شبه تجربی بود. جامعه آماری پژوهش شامل مادران دارای دانشآموزان مقطع ابتدایی دارای اختلال ADHD که به کلینک های مشاوره منطقه ۱ شیراز مراجعه کرده‌اند و نمونه شامل ۳۰ مادر دارای دانشآموزان مقطع ابتدایی دارای اختلال ADHD بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه (یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل) تقسیم شدند. در پژوهش، از طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با پیگیری یک‌ماهه همراه با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل استفاده شد. ابزار گردآوری دادهها شامل ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه تکانشگری بارات (1959) و پرسشنامه همدلی و همدردی پترووسکی و والکنبورگ(2015) بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش کووایانس چند متغیری استفاده شد.
یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که از لحاظ آماری تفاوت معناداری در سطح ۹۵/۰ وجود داشت. مقدار اندازه اثر (sig) در متغیر تکانشگری و همدلی به ترتیب برابر 031/0 و 045/0 بود. بدین ترتیب می‌توان نتیجه گرفت متغیر مستقل (روش درمانی مدیریت والدین) بر متغیر وابسته (تکانشگری) تأثیر گذاشته است.
بحث و نتیجهگیری: نتایج پژوهش موید این نکته است که آموزش مدیریت والدین به مادران بر تکانشگری و همدلی دانش آموزان مقطع ابتدایی دارای اختلال نقص توجه- بیش فعالی موثر است.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع شبه تجربی بود. جامعه آماری پژوهش شامل مادران دارای دانشآموزان مقطع ابتدایی دارای اختلال ADHD که به کلینک های مشاوره منطقه ۱ شیراز مراجعه کرده‌اند و نمونه شامل ۳۰ مادر دارای دانشآموزان مقطع ابتدایی دارای اختلال ADHD بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه (یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل) تقسیم شدند. در پژوهش، از طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با پیگیری یک‌ماهه همراه با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل استفاده شد. ابزار گردآوری دادهها شامل ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه تکانشگری بارات (1959) و پرسشنامه همدلی و همدردی پترووسکی و والکنبورگ(2015) بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش کووایانس چند متغیری استفاده شد.
یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که از لحاظ آماری تفاوت معناداری در سطح ۹۵/۰ وجود داشت. مقدار اندازه اثر (sig) در متغیر تکانشگری و همدلی به ترتیب برابر 031/0 و 045/0 بود. بدین ترتیب می‌توان نتیجه گرفت متغیر مستقل (روش درمانی مدیریت والدین) بر متغیر وابسته (تکانشگری) تأثیر گذاشته است.
بحث و نتیجهگیری: نتایج پژوهش موید این نکته است که آموزش مدیریت والدین به مادران بر تکانشگری و همدلی دانش آموزان مقطع ابتدایی دارای اختلال نقص توجه- بیش فعالی موثر است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
