دوره 6، شماره 2 - ( دوره6، شماره2(پیاپی20) 1404 )
جلد 6 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: R.IAU.ZAH.REC.1402.010
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Poodineh A, Fardin M, Khanghahi S. (2025). The Effectiveness of Play Therapy on Reducing Shyness and Improving Social Skills of Children of Veterans. Journal of Childhood Health and Education. 6(2),
URL: http://jeche.ir/article-1-308-fa.html
URL: http://jeche.ir/article-1-308-fa.html
پودینه افسانه، فردین محمدعلی، خانقاهی سوفیا. اثربخشی تنظیم هیجان خانواده بر سازگاری، تروما وتحمل پریشانی در کودکان داغ دیده فصلنامه سلامت و آموزش در دوران کودکی 1404; 6 (2)
افسانه پودینه1 
، محمدعلی فردین*1 ، سوفیا خانقاهی1
، محمدعلی فردین*1 ، سوفیا خانقاهی1
1- دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (201 مشاهده)
زمینه و هدف: هنگامی که کودکان یکی از عزیزان خود را از دست میدهند دچار مشکلات پیچیدۀ روانی و جسمی شده و در مراحلی که تواناییهای شناختیشان رشد میکند دچار سوگ میشوند و ادراکشان از مرگ تغییر میکند. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تنظیم هیجان خانواده بر سازگاری، تروما وتحمل پریشانی در کودکان داغ دیده بود.
روش پژوهش: جامعهآماری در این پژوهش نیمه تجربی؛ شامل کلیه جامعه آماری پژوهش حاضر کودکان داغ دیدۀ مراجعه‌کننده به مراکز و کلینیک‌های مشاوره و خدمات روانشناختی شهر زاهدان در سال 1403 بودند. تعداد 30 کودک به صورت نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه تحقیق تعیین شد که در دو گروه مجزای (15 نفر در گروه آزمون و 15 نفر در گروه گواه) جایگزینشدند. ابزار گردآوری دادهها، شامل پرسشنامه سازگاری کودکان دخانچی (1377)،پرسشنامه ترومای دوران کودکی برنستاین، و همکاران (2003)، پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005)پرسشنامه تجربه سوگ بارت و اسکات (1998) بود. روش تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از جداول توصیف فراوانی، واریانس، انحراف استاندارد انجام شده و در بخش استنباطی، آزمون کواریانس با استفاده از نرم افزارSPSS26 انجام گرفت.
یافته ها: نتایج نشان میدهد که تنظیم هیجان خانواده بر سازگاری، تحمل پریشانی و ترومای کودکان داغدیدۀ شهر زاهدان تأثیر مثبت و معناداری داشته، سازگاری و تحمل پریشانی آنها را افزایش و ترومای آنها را کاهش داده است (0/05≥ sig).
نتیجه گیری:نتایج پژوهش حاضر میتواند برای مسئولان، برنامهریزان، مشاوران، درمانگران، والدین، مدیران و متخصصان سلامت روان تلویحات کاربردی داشتهباشد و با توجه به دسترس بودن این نوع آموزش و درمان، قابلیت تکرار این روش آموزشی میتوان نه تنها در طراحی و برنامه ریزیهای آموزش به کودکان داغدیده و خانواده آن ها بلکه در آموزش به سایر اقشار جامعه و مراکز مشاوره بهره جست.
روش پژوهش: جامعهآماری در این پژوهش نیمه تجربی؛ شامل کلیه جامعه آماری پژوهش حاضر کودکان داغ دیدۀ مراجعه‌کننده به مراکز و کلینیک‌های مشاوره و خدمات روانشناختی شهر زاهدان در سال 1403 بودند. تعداد 30 کودک به صورت نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه تحقیق تعیین شد که در دو گروه مجزای (15 نفر در گروه آزمون و 15 نفر در گروه گواه) جایگزینشدند. ابزار گردآوری دادهها، شامل پرسشنامه سازگاری کودکان دخانچی (1377)،پرسشنامه ترومای دوران کودکی برنستاین، و همکاران (2003)، پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005)پرسشنامه تجربه سوگ بارت و اسکات (1998) بود. روش تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از جداول توصیف فراوانی، واریانس، انحراف استاندارد انجام شده و در بخش استنباطی، آزمون کواریانس با استفاده از نرم افزارSPSS26 انجام گرفت.
یافته ها: نتایج نشان میدهد که تنظیم هیجان خانواده بر سازگاری، تحمل پریشانی و ترومای کودکان داغدیدۀ شهر زاهدان تأثیر مثبت و معناداری داشته، سازگاری و تحمل پریشانی آنها را افزایش و ترومای آنها را کاهش داده است (0/05≥ sig).
نتیجه گیری:نتایج پژوهش حاضر میتواند برای مسئولان، برنامهریزان، مشاوران، درمانگران، والدین، مدیران و متخصصان سلامت روان تلویحات کاربردی داشتهباشد و با توجه به دسترس بودن این نوع آموزش و درمان، قابلیت تکرار این روش آموزشی میتوان نه تنها در طراحی و برنامه ریزیهای آموزش به کودکان داغدیده و خانواده آن ها بلکه در آموزش به سایر اقشار جامعه و مراکز مشاوره بهره جست.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
