دوره 4، شماره 3 - ( دوره 4، شماره 3 (پیاپی 13) 1402 )
جلد 4 شماره 3 صفحات 66-51 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahrad M, Hosseininasab S D, alivandi vafa M. (2023). Comparing the Effectiveness of Gestalt-Based Play Therapy and Parent Behavior Management Training on Impulsivity of Children with Symptoms of Attention Deficit Hyperactivity Disorder. Journal of Childhood Health and Education. 4(3), : 4 doi:10.32592/jeche.4.3.51
URL: http://jeche.ir/article-1-154-fa.html
URL: http://jeche.ir/article-1-154-fa.html
شهراد منیره، حسینی نسب سید داود، علیوندی وفا مرضیه. مقایسه اثربخشی بازی‌درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت و آموزش مدیریت رفتاری والدین بر تکانشگری کودکان با نشانه‌های نارسایی توجه- بیش‌فعالی فصلنامه سلامت و آموزش در دوران کودکی 1402; 4 (3) :66-51 10.32592/jeche.4.3.51
1- دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسالمی، تبریز، ایران.
2- استاد گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسالمی، تبریز، ایران.
3- ستادیار گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسالمی، تبریز، ایران.
2- استاد گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسالمی، تبریز، ایران.
3- ستادیار گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسالمی، تبریز، ایران.
چکیده: (2055 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی بازی‌درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت وآموزش مدیریت رفتاری والدین بر تکانشگری کودکان با نشانه‌های نارسایی توجه- بیش‌فعالی انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش ازنظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی و ازنظر ماهیت داده‌ها از نوع تحقیق کمی و ازنظر اجرا، تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه کودکان ۷ الی ۱۲ سال که به دلیل داشتن نشانه‌های نقص توجه/بیش فعالی در نیمه دوم سال 1400 و سه ماهه اول 1401 به مراکز مشاوره و روانشناسی و درمانگاه بیمارستان رازی شهر تبریز مراجعه کردند، تشکیل می‌دهد. برای انتخاب نمونه‌ی تحقیق، تعداد 16 نفر برای هر گروه به شکل نمونه‌گیری هدفمند انتخاب‌شده و به شکل گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (48نفر) قرار داده شدند. ابزارهای مورداستفاده پژوهش پرسشنامه تکانشگری به همراه پروتکل اجرایی مداخلات بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت و آموزش مدیریت رفتاری والدین بود. یافته‌ها: براساس نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره، تاثیر هر دو مداخله بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت و آموزش مدیریت رفتاری والدین برتکانشگری تایید شد (05/0>p). بررسی مقادیر اندازه اثر نشان داد که بیشترین تاثیر را مداخله آموزش مدیریت رفتاری والدین با اندازه اثر 640/0 و بعد از آن مداخله بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت با اندازه اثر 429/0 بر تکانشگری داشتند. مقایسه مداخله‌ها نشان داد که اثربخشی آموزش مدیریت رفتاری والدین بر تکانشگری به طور معنی داری بیشتر از مداخله بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت بود (05/0>p). نتیجه‌گیری: در کل، چنین استنباط می‌شود که مداخلات بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت و آموزش مدیریت رفتاری والدین پتانسیل اثربخشی در جهت کاهش تکانشگری را دارند و متخصصان آموزشی و درمانی می‌توانند جهت کنترل بیش‌فعالی کودکان، از این مداخلات استفاده نمایند
شماره‌ی مقاله: 4
واژه‌های کلیدی: تکانشگری، بازی درمانی مبتنی بر رویکرد گشتالت، مدیریت رفتاری والدین، نارسایی توجه-بیش فعالی.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
