دوره 5، شماره 3 - ( دوره 5، شماره 3 (پیاپی 17) 1403 )
جلد 5 شماره 3 صفحات 76-63 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shamsipour Dehkordi P, Rahavi Ezabadi R, Sangari M, Nikrah M. (2024). The effect of physical maturity and relative age on cognitive flexibility of athlete children. Journal of Childhood Health and Education. 5(3), : 6 doi:10.32592/jeche.5.3.63
URL: http://jeche.ir/article-1-175-fa.html
URL: http://jeche.ir/article-1-175-fa.html
شمسی پور دهکردی پروانه، رهاوی رزا، سنگاری ماندانا، نیکراه مریم. تأثیر بالیدگی جسمانی و سن نسبی بر انعطاف‌پذیری شناختی کودکان ورزش کار فصلنامه سلامت و آموزش در دوران کودکی 1403; 5 (3) :76-63 10.32592/jeche.5.3.63
1- دانشیار گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران ایران
2- استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس، مازندران، ایران
3- کارشناس ارشد رفتار حرکتی، دانشگاه الزهرا، دانشکده علوم ورزشی، تهران، ایران
2- استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد چالوس، مازندران، ایران
3- کارشناس ارشد رفتار حرکتی، دانشگاه الزهرا، دانشکده علوم ورزشی، تهران، ایران
چکیده: (936 مشاهده)
زمینه و هدف: ویژگی‌های مهارت‌های حرکتی پایه با نمو، بالیدگی و رشد کودک در ارتباط است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر بالیدگی جسمانی و سنّ نسبی بر انعطاف‌پذیری شناختی کودکان ورزشکار است.
روش پژوهش: پژوهش از نوع هم‌بستگی و علّی مقایسه‌ای است. براساس گزارش اداره تربیت‌بدنی شهر قزوین، تعداد ورزش‌کاران کودک 11 و 12 سال 621 نفر بود. به روش تمام‌شمار، شرکت‌کنندگان پژوهش 400 کودک (102 شناگر، 98 ژیمناست، 53 والیبالیست و 147 کودک با حرکات رزمی نمایشی) بودند. دویست‌وبیست‌ویک کودک به‌دلیل مخدوش بودن پرسش‌نامه‌ها از مطالعه خارج شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های جمعیت‌شناختی، انعطاف‌پذیری شناختی (آسترانگ و همکاران، 2017)، قدسنج و ترازوی دیجیتال بودند. وضعیت بالیدگی جسمانی کودکان به‌صورت غیرمستقیم، غیرتهاجمی با استفاده از برآورد درصد قامت بزرگ‌سالی (متد خمیس و روشه، 1994) ارزیابی شد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس دوطرفه (آزمودن هم‌زمان آثار اصلی و تعاملی جنسیت وگروه های سنّی بر تمامی متغیّرهای تحقیق)، از ضریب هم‌بستگی پیرسون برای بررسی همخوانی دومتغیّری بین ارزیابی بالیدگی زیستی با درصد قامت بزرگ‌سالی کسب‌شده در سن معیّن و نمرات Z حاصل از برآورد درصد قامت بزرگ‌سالی و امتیازات افراد استفاده شد.
یافته‌ها: تأثیر سنّ نسبی و بالیدگی جسمانی بر متغیّر انعطاف‌پذیری شناختی و مؤلّفه‌های آن (امور عادی، علایق ویژه، زایندگی) معنادار بود. کودکان متولّد در فصل‌های اوّل سال (Q1 و Q2) و همچنین کودکان زودرس در انعطاف‌پذیری شناختی و مؤلّفه‌های امور عادی، علایق ویژه و زایندگی بهتر از کودکان متولّدشده در فصل‌های انتهای سال (Q4) و کودکان با بالیدگی دیررس بودند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر، پیشنهاد می‌شود مقایسه کودکان در کوارتر های تولّد و سطوح بالیدگی متفاوت با یکدیگر معیار مناسبی جهت مقایسه انعطاف‌پذیری شناختی نباشد؛ زیرا کودکان زودرس و متولّدشده در کوارترهای ابتدایی تولّد نسبت به کودکان دیررس و متولّد در کوارترهای آخر سال ازنظر انعطاف‌پذیری شناختی بهتر هستند.
روش پژوهش: پژوهش از نوع هم‌بستگی و علّی مقایسه‌ای است. براساس گزارش اداره تربیت‌بدنی شهر قزوین، تعداد ورزش‌کاران کودک 11 و 12 سال 621 نفر بود. به روش تمام‌شمار، شرکت‌کنندگان پژوهش 400 کودک (102 شناگر، 98 ژیمناست، 53 والیبالیست و 147 کودک با حرکات رزمی نمایشی) بودند. دویست‌وبیست‌ویک کودک به‌دلیل مخدوش بودن پرسش‌نامه‌ها از مطالعه خارج شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های جمعیت‌شناختی، انعطاف‌پذیری شناختی (آسترانگ و همکاران، 2017)، قدسنج و ترازوی دیجیتال بودند. وضعیت بالیدگی جسمانی کودکان به‌صورت غیرمستقیم، غیرتهاجمی با استفاده از برآورد درصد قامت بزرگ‌سالی (متد خمیس و روشه، 1994) ارزیابی شد. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس دوطرفه (آزمودن هم‌زمان آثار اصلی و تعاملی جنسیت وگروه های سنّی بر تمامی متغیّرهای تحقیق)، از ضریب هم‌بستگی پیرسون برای بررسی همخوانی دومتغیّری بین ارزیابی بالیدگی زیستی با درصد قامت بزرگ‌سالی کسب‌شده در سن معیّن و نمرات Z حاصل از برآورد درصد قامت بزرگ‌سالی و امتیازات افراد استفاده شد.
یافته‌ها: تأثیر سنّ نسبی و بالیدگی جسمانی بر متغیّر انعطاف‌پذیری شناختی و مؤلّفه‌های آن (امور عادی، علایق ویژه، زایندگی) معنادار بود. کودکان متولّد در فصل‌های اوّل سال (Q1 و Q2) و همچنین کودکان زودرس در انعطاف‌پذیری شناختی و مؤلّفه‌های امور عادی، علایق ویژه و زایندگی بهتر از کودکان متولّدشده در فصل‌های انتهای سال (Q4) و کودکان با بالیدگی دیررس بودند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر، پیشنهاد می‌شود مقایسه کودکان در کوارتر های تولّد و سطوح بالیدگی متفاوت با یکدیگر معیار مناسبی جهت مقایسه انعطاف‌پذیری شناختی نباشد؛ زیرا کودکان زودرس و متولّدشده در کوارترهای ابتدایی تولّد نسبت به کودکان دیررس و متولّد در کوارترهای آخر سال ازنظر انعطاف‌پذیری شناختی بهتر هستند.
شماره‌ی مقاله: 6
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
