دوره 4، شماره 4 - ( دوره 4، شماره 4 (پیاپی 14) 1402 )
جلد 4 شماره 4 صفحات 118-103 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Soleimankhan S, Johari Fard R, Hafezi F. (2024). The effectiveness of play therapy with an attachment approach on self-regulation and resilience of students with attention deficit hyperactivity disorder in Tehran. Early Childhood Health And Education. 4(4), 103-118. doi:10.32592/jeche.4.4.103
URL: http://jeche.ir/article-1-180-fa.html
URL: http://jeche.ir/article-1-180-fa.html
سلیمانخان سولماز، جوهری فرد رضا، حافظی فرییا. اثربخشی بازی درمانی با رویکرد دلبستگی بر خودتنظیمی و تاب‌آوری دانش‌آموزان با نارسایی توجه –بیش فعالی شهر تهران فصلنامه سلامت و اموزش در اوان کودکی 1402; 4 (4) :118-103 10.32592/jeche.4.4.103
1- دانشجوی دکتری روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
3- دانشیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
3- دانشیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
چکیده: (518 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهش حاضربا هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی با رویکرد دلبستگی بر خودتنظیمی و تاب‌آوری دانش‌آموزان پسر با نارسایی توجه –بیش فعال اجرا شد. روش پژوهش: این پژوهش، از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی بوده که از نوع نیمه آزمایشی دارای پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه و دوره پیگیری دو ماهه می‌باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان پسر 9تا 11 ساله دوره ابتدایی که به دلیل داشتن نشانه‌های اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی در سال تحصیلی 1402-1401 به مراکز مشاوره و روانشناسی مراجعه کردند، تشکیل می‌دهند. برای انتخاب نمونه تحقیق، تعداد20 نفر برای هر گروه به شکل نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و به شکل گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار داده شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه کانرز فرم والد، پرسشنامه راهبرهای یادگیری خودتنظیمی و مقیاس توانمندی‌های اجتماعی –هیجانی و تاب آوری استفاده شد. گروه آزمایشی تحت بازی درمانی با رویکرد دلبستگی (10 جلسه 60 دقیقه ای) قرار گرفتند. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس تک متغیری انجام شد. نتایج نشان دادند بازی درمانی با رویکرد دلبستگی به بهبود خودتنظیمی و تاب‌آوری‌در مرحلۀ پس‌آزمون منجر می‌شود و این تأثیر در مرحلۀ پیگیری نیز منجر به بهبود خودتنظیمی و تاب‌آوری انجامید که نشان دهنده تداوم اثربخشی بازی درمانی با رویکرد دلبستگی بوده است. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش، اجرای درمان بازی درمانی با رویکرد دلبستگی برای دانش‌آموزان با نارسایی توجه/ بیش فعالی می‌تواند موجب افزایش خودتنظیمی و تاب‌آوری در آنها شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
