دوره 3، شماره 4 - ( فصلنامه سلامت و اموزش در اوان کودکی 1401 )
جلد 3 شماره 4 صفحات 27-14 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ebadi T, Saberi H, Bagheri N. (2023). Developing an Education Program Based on Parent-Child Interactions and Examining its Impact on Psychological Well-Being and Parental Self-Efficacy of Mothers of Children with ADHD. Early Childhood Health And Education. 3(4), 14-27.
URL: http://jeche.ir/article-1-98-fa.html
URL: http://jeche.ir/article-1-98-fa.html
عبادی طیبه، صابری هایده، باقری نسرین. تدوین و بررسی اثر برنامه آموزشی مبتنی بر تعاملات والد-کودک بر بهزیستی روانشناختی و خودکارآمدی والدینی مادران دارای کودک مبتلابه اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی فصلنامه سلامت و اموزش در اوان کودکی 1401; 3 (4) :27-14
1- دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (1509 مشاهده)
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تدوین و بررسی اثر برنامه آموزشی مبتنی بر تعاملات والد-کودک بر بهزیستی روانشناختی و خودکارآمدی والدینی مادران دارای کودک مبتلابه اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی صورت پذیرفت.
روش پژوهش: روش مطالعه حاضر از نوع مطالعات آمیخته بود که در بخش کیفی از رویکرد گرندد تئوری و در بخش کمی از روش آزمایشی استفاده شد، روش نمونه‌گیری نیز در بخش کیفی هدفمند و در بخش کمی در دسترس بود.
یافته‌ها: با توجه به نتایج حاصل از مصاحبه‌های بخش کیفی، ده جلسه به ترتیب با اهداف آشنایی با طرح، مراقبه، شناخت اختلال، کنترل محرکی، مهارت همدلی، توجه به آسیب‌های محیطی، افزایش دقت، حمایت اجتماعی، بازداری پاسخ و مرور شناسایی شدند و در بخش کمی برای گروه آزمایشی اجرا شد، نمونه‌ها در مطالعه کمی همچنین به پرسشنامه‌های مقیاس خودکارآمدی والدینی و بهزیستی روانشناختی ریف به‌صورت پیش و پس‌آزمون و پیگیری پاسخ دادند. یافته‌های حاصل از آزمون واریانس طرح درون آزمودنی – بین آزمودنی نشان داد که درمان خانواده محور بر افزایش نمرات بهزیستی روانشناختی (001/0 P<) و خودکارآمدی والدینی (001/0 P<) در پس‌آزمون مؤثر بوده و این افزایش پایداری خود را در مرحله پیگیری نیز حفظ کرده است.
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج در حالت کلی نشان داد که برنامه آموزشی تدوین شده در مطالعه حاضر دارای اعتبار مناسبی می‌باشد و می‌تواند در افزایش بهزیستی روانشناختی و خودکارآمدی والدینی مادران دارای کودک مبتلابه اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی مورد استفاده قرار گیرد.
روش پژوهش: روش مطالعه حاضر از نوع مطالعات آمیخته بود که در بخش کیفی از رویکرد گرندد تئوری و در بخش کمی از روش آزمایشی استفاده شد، روش نمونه‌گیری نیز در بخش کیفی هدفمند و در بخش کمی در دسترس بود.
یافته‌ها: با توجه به نتایج حاصل از مصاحبه‌های بخش کیفی، ده جلسه به ترتیب با اهداف آشنایی با طرح، مراقبه، شناخت اختلال، کنترل محرکی، مهارت همدلی، توجه به آسیب‌های محیطی، افزایش دقت، حمایت اجتماعی، بازداری پاسخ و مرور شناسایی شدند و در بخش کمی برای گروه آزمایشی اجرا شد، نمونه‌ها در مطالعه کمی همچنین به پرسشنامه‌های مقیاس خودکارآمدی والدینی و بهزیستی روانشناختی ریف به‌صورت پیش و پس‌آزمون و پیگیری پاسخ دادند. یافته‌های حاصل از آزمون واریانس طرح درون آزمودنی – بین آزمودنی نشان داد که درمان خانواده محور بر افزایش نمرات بهزیستی روانشناختی (001/0 P<) و خودکارآمدی والدینی (001/0 P<) در پس‌آزمون مؤثر بوده و این افزایش پایداری خود را در مرحله پیگیری نیز حفظ کرده است.
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج در حالت کلی نشان داد که برنامه آموزشی تدوین شده در مطالعه حاضر دارای اعتبار مناسبی می‌باشد و می‌تواند در افزایش بهزیستی روانشناختی و خودکارآمدی والدینی مادران دارای کودک مبتلابه اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی مورد استفاده قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: تعاملات والد-کودک، بهزیستی روانشناختی، خودکارآمدی والدینی مادران، اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
